Time flies when you’re having fun!

23 september 2018 - Narooma, Australië

Wat zijn wij een stel bofkonten! We zijn alweer 5 weken onderweg en thuis lijkt inmiddels heel ver weg. Het is zó fijn om zoveel tijd met elkaar te hebben om te reizen, leuke dingen te doen en te relaxen. Wat een voorrecht! Australië is een fantastisch mooi land en zeer gemakkelijk om rond te reizen. De voorzieningen zijn top en er is voor ieder wat wils, van back to basic tot uiterst luxe. Wij kiezen meestal voor een middenweg 😉. Met de kids erbij vinden wij dat het prettigst. 

Toch denken we dagelijks aan oma Willy die we niet meer kunnen vertellen hoe fijn we het hebben. Bijna iedere dag komt het wel ter sprake dat oma is orleden en dan vooral door de jongens. Ze zingen er ook zelfverzonnen liedjes. Pijnlijk, maar ook heel mooi dat ook zij nog steeds aan haar denken. Even later volgt dan vaak dat ze nog wel een lieve opa Henk en een lieve oma Janneke hebben waar ze mee kunnen knuffelen en leuke dingen kunnen doen😍.

In the blue mountains was het prachtig maar heel koud, vooral ‘s nachts. De wind suisde langs de camper en we werden daardoor heerlijk in slaap gewiegd. Voor het eerst sinds maanden hebben we weer eens met sokken aan in bed gelegen. Jammer dat ik mijn slaapmuts niet had ingepakt🙃. Ondanks de kou hebben we ons er zeer goed vermaakt. Vlakbij de camping was Scenic World waar je met kabelbanen en een treintje, de steilste treinbaan ter wereld, de vallei kon bekijken. Het leek wel een pretpark! Met muziek van Indiana Jones dook het treintje de diepte in als een soort achtbaan. Daarna kon je via een wandelpad door het regenwoud bij de kabelbaan komen om weer omhoog te gaan. Als afsluiter was er dan de grote kabelbaan met een glazenbodem, zodat je ook onder je naar het prachtige bos kon kijken. Via korte wandelpaden in het gebied kreeg je steeds weer een mooi uitzicht op de beroemde Three Sisters. Drie grote herkenbare rotsen middenin het gebergte, wat eigenlijk geen echt berggebied is, maar een door de aarde omhoog geduwde zandsteen vlakte die door water en wind in miljoenen jaren is uitgesleten. ‘Blue’ in de naam van het gebied verwijst naar de vele eucalyptus bomen die een blauwe gloed over het gebergte laten ontstaan. 

De volgende dag hebben we wat rondgewandeld in het dorpje en nog een ander uitkijkpunt bezocht. En na het avondeten, dan is het hier al donker, hebben we nog een avondwandeling gemaakt. Dat was gezellig! Zaklampen mee en het bos in. De Three Sisters zouden in het donker worden verlicht en via een kort bospad vlakbij de camping konden we ze zien. Prachtig! 

Toen was het weer tijd om door te rijden naar de volgende plek. We moeten in 5 weken tijd ruim 2000km afleggen, dus dat is aanpoten 😉. De jongens vinden het rijden niet altijd een pretje. Het raam naast hun bankje in de camper is vrij hoog, dus ze moeten vaak moeite doen om buiten iets te zien. De blauwe lucht en de boomtoppen gaan na een kilometer al vervelen. En wat horen we dan vanaf de achterbank: “duurt zo laaaaanggggg”. Gelukkig wordt dat geklaag behoorlijk overstemd door rammelende spullen in de camper. En als het echt niet meer gaat kunnen we gewoon bij de jongens gaan zitten, want er zitten meerdere gordels achterin, om de entertainment trukendoos open te trekken. 

Voor deze reisdag had Koen in een plaatjes waar we langskwamen, het alom bekende Wollongong😄, het Science Space center gevonden. Een museum waar kinderen, en volwassenen, kunnen kennismaken met de wetenschap en de ruimte. Je kon parachuutjes uit een windtunnel laten vliegen, een bionisch dier besturen, fietsen om lampjes te laten branden en er was een film over de planeten in een soort omniversum in het klein. We hebben er zeker 2 uur plezier gehad en toen was het tijd om door te rijden. We moesten namelijk ook nog boodschappen doen. De eindbestemming van die dag was Huskisson bij Jervis Bay. Deze baai staat erom bekend dat je er goed walvissen kunt spotten en daar waren we naar op zoek. We hadden ze nog niet van dichtbij genoeg gezien.

Onderweg kwamen we over mooie groene heuvels met graslanden, bomen, veel koeien en hier en daar een huis. Het landschap deed denken aan Engelse of Schotse landschappen. De grootte van dit land wordt op onze reisdagen steeds weer duidelijk. De ruimte die je hier ziet kennen we in Europa bijna nergens.

De eerste dag in Huskisson gingen we dan ook mee op een snelle boot om walvissen te zoeken. Wat is dat spannend zeg!! Iedereen speurt de zee af om een glimp van de zee reuzen op te vangen en dan ineens ziet iemand er een, zo’n 30 á 40meter voor onze boot! Fantastisch! De kapitein mindert vaart en we dobberen een tijdje rond. En dan ineens iets verderop springt er een omhoog uit het water! WoW, dit is verslavend! We willen meer zien. En ja hoor, even later weer een die omhoog springt en nog een paar waarvan we de spuit en de rugvin of een staart kunnen zien. En als klap op de vuurpijl komt er ook nog een groepje dolfijnen bij onze boot kijken die als we wegvaren nog een tijdje met ons mee zwemmen. Wat een topdag! Na twee uur varen zijn we weer terug in de haven en bekijken we het dorpje nog even. Terug op de camping hebben de jongens al snel andere kinderen gevonden om mee te spelen. Dat is toch wel het grote voordeel van een camping. De volgende dag houden we relaxdag al betekent dat meestal ook wel het doen van twee wassen. Maar ach, ook dat is best rustgevend als het zonnetje schijnt😎. Echt warm is het hier trouwens niet, 18 graden ofzo, maar met het zonnetje erbij tekenen we daarvoor. We wisten dat het hier geen 30 graden zou zijn in deze tijd van het jaar. In de middag zijn we nog even het dorpje in gegaan om wat te shoppen. We hebben toch nog maar wat warme kleren aangeschaft, voor het geval het voorlopig wat aan de frisse kant blijft. De jongens hebben we gepaaid met het uitzoeken van een emmer en een schep, want we zullen de komende weken weer veel strand zien. Natuurlijk moest dit gelijk worden ingewijd dus hebben we een tijdje op het mooie witte strand voor de camping gezeten. Het is niet warm genoeg om te zwemmen, maar de jongens vermaakten zich kostelijk. En als kadootje voor ons kwamen daar ineens allemaal vinnetjes in boogjes omhoog uit het water. Een groep dolfijnen zwom heel dicht langs het strand. Wat een beleving weer!! Zó mooi! We hoopten natuurlijk dat ze nog gingen springen, maar dat hebben ze voor de volgende keer bewaard😉.

Op deze camping woonde ook een grote groep Rainbow Lori’s. Heel gezellige gekleurde vogels, maar als je ze eerst voert en dan wil gaan ontbijten wil dat niet meer zo lukken zonder pottenkijkers en dieven 😅. Volgende keer dus maar in een andere volgorde. 

Groot nadeel van de camper hebben we inmiddels ontdekt..., je moet je best doen om in bed te blijven liggen als de ondergrond niet helemaal vlak is 😅. Ook kamperen met een camper heeft dus zo z’n charmes. Verder zijn we inmiddels wel aardig gewend aan ons tijdelijke huis en is er een goede taakverdeling ontstaan waardoor we de boel snel hebben opgepakt als we weer vertrekken. 

Vandaag zijn we weer op pad gegaan, door naar de volgende plek. We hadden aardig wat tijd, dus we zijn op verschillende plekken gestopt. Uiteraard bij een speeltuin, die werkelijk overal te vinden zijn. Vaak ook op mooie plekken, zodat wij er ook nog wat aan hebben ☺️. En we kwamen vandaag langs Mogo, een oud goudzoekers dorpje waar je een rondleiding kunt krijgen met uitleg over hoe het goud zoeken er vroeger aan toe ging. Erg leuk om te zien en zelfs de jongens vonden het machtig interessant omdat er vanalles te zien was aan treintjes, grote machines, huisjes en hutjes. Het leek een soort openluchtmuseum. Én we hebben een paar flinters goud mee mogen nemen. Ze zitten in een buisje met water, dus ik ben benieuwd of we het heelhuids thuis kunnen krijgen 😄. We vervolgden onze reis en zoals al was voorspeld betrok de lucht en begon het te waaien. We kwamen aan op onze camping in Narooma, prachtig gelegen op een heuvel aan de zee, maar we hebben er nog niet veel van gezien. We waaiden bijna weg en het is maar 13 graden. Ik heb mijn slaap sokken alvast weer aangetrokken. Wordt het morgen een dagje in de camper? We zien het wel. Nu eerst lekker slapen in ons wiebelende huisje. 😴

Foto’s

8 Reacties

  1. Frances Hinlopen:
    23 september 2018
    Fantastisch!!

    Het interesseerde me wat je zei over het raam waar de jongens naast zitten. Hoe hoog is het vanaf de vloer? En wat zijn de afmetingen? Wil ik graag vergelijken met die in onze campers! Heel belangrijk dat kinderen goed naar buiten kunnen kijken.

    Casper en Mats, jullie zullen het geloven of niet, maar Schaap en Schaap hebben vriendjes op de grote markt! Heb ze gisteren zelf gezien!! Ik zal ze volgende week even gaan vragen of ze ook uit Nieuw Zeeland komen.

    Groetjes van Jip en Frances :-)
  2. Harm Bouwman:
    23 september 2018
    Leuk verhaal weer van jullie avonturen. Veel plezier en ik kijk uit naar het volgende verhaal.
  3. Hans en Eva:
    23 september 2018
    Weer een mooi verhaal over een mooie reis. Goed dat herinneringen samen kunnen gaan met nieuwe indrukken.
  4. Daisy:
    23 september 2018
    Geweldig weer om.te lezen! Op naar nieuwe avonturen. Windsurfen ;-)?
  5. Barbara Vink:
    26 september 2018
    Klinkt super! Mooi dat oma ook een beetje mee is 😙
  6. Janneke:
    27 september 2018
    Ochtendkrant al gelezen. Staan nog steeds vol over het kinderdrama.
    Brabant blijft rouwen en meeleven. 256.000 Euro is verzameld voor de toekomst.
    Máár: des te meer geniet ik van jullie verhalen aan de andere kant van de wereld.
    Soms denk ik, eigenlijk teveel moois en zoveel indrukken in 3 maanden.
    Zou je eigenlijk moeten kunnen uitsmeren over 10 jaar! Maar de verslagen en de vele foto's doet altijd blijven herinneren aan deze bijzondere tijd.
    Geniet er van. Liefs, kus
  7. Janneke:
    27 september 2018
    P.s. Is die witte slang die jullie kinderen wurgt een echte????
  8. Marlinde:
    9 oktober 2018
    Lieve Janneke, Koen, Casper en Mats,
    Wat gaaf om jullie verhalen te lezen! Wat een leuke dingen doen jullie allemaal! En fijn dat de jongens het zo goed doen met lange reisdagen en elke keer weer een ander "huis". Wat een toptijd hebben jullie daar! Goed dat oma Willy er ook nog steeds een beetje bij is... Herinneringen ophalen is belangrijk! Gek idee dat we allebei zover van ons vertrouwde kneuterige Haarlem zijn! Ik mis jullie wel hoor! Veel plezier nog de komende weken en op afstand geniet ik met jullie mee! :-)